هر ﭼﯽ اﺯﺵ ﻣﯽ پرﺳﯿﺪﯼ ﺩﺭ ﺟﻮاﺑﺖ ﻣﯽ ﮔﻔﺖ :
آره
ﻣﺜﻼً ﻣﯽ ﮔﻔﺘﯽ : منو ﻣﯽ شناﺳﯽ ؟
آره
ﻣﯽ ﮔﻔﺘﯽ : ﺍینجا ﺧﻮﺑﻪ ﺑﺮاﺕ ، ﺭاحتی ؟
آره
ﻣﯽ ﮔﻔﺘﯽ : ﺧﻮشحاﻟﯽ ﮐﻪ ﺍینجاﯾﯽ ؟
آره
ﻣﯽ ﮔﻔﺘﯽ : ﻣﯽ خوای ﺑﺮﯾﻢ ﺑﯿﺮﻭﻥ یه ﺩﻭﺭﯼ
ﺑﺰﻧﯿﻢ ، ﺩﻟﺖ ﻭاﺷﻪ ؟!
ﺍﻭﻧﻮقته ﮐﻪ اینقدر ﺟﯿﻎ ﻣﯿﮑﺸﻪ و ﺩاﺩ و ﻓﺮیاﺩ ﻣﯽ ﮐﻨﻪ
ﮐﻪ ﻧﻪ! ﻧﻪ! ﻧﻪ!
ﺑﻌﺪا دلیلش رو پرستار آسایشگاه بهت میگه :
» آخه با همین بهونه آوردنش آسایشگاه سالمندان »
ﺍﯾﻦ سوالو نباید ﻣﯽ ﭘﺮﺳﯿﺪﯼ...!!!
نظرات شما عزیزان:
کارهایی که ما در ارتباط با پدر و مادرهامون انجام میدهیم، ریشه در تربیت ما دارد. ریشه در صفاتی دارد که ما بر اساس آنها بار آمدهایم و شکل گرفتهایم. حتی اگر محل زندگی و شهر و همسایههامون را عوض کنیم نمیتوانیم و نباید صفات مثبتی که پایههای تربیت خانوادگی ما است از دست بدهیم.
آنهایی که با یک تغییر آب و هوایی همهچیز را از دست میدهند حتی پدرشون را نه تنها با نام کوچک بلکه به صورت نصف و نیمه صدا میزنند و این را حمل بر صمیمیت میکنند با این کارشون نشان میدهند که در رنگپذیری و همرنگ جماعت شدن و حتی از جماعت هم جلو افتادن، رکوردشکن هستند.
اگر در احترام گذاشتن ما به پدر و مادرهامون، زمان و مکان یا شرایط اقلیمی و آب و هوایی یا نوع لباسی که میپوشیم یا مبلی که روش مینشینیم و یا خوراکیای که میخوریم و یا دوست و رفیقی که انتخاب کردهایم و یا زبانی که یاد گرفتهایم یا داریم یاد میگیریم، یا گوشی موبایلی که به دستمان گرفتهایم و یا .... تأثیر داشته باشند باید مطمئن باشیم که هنوز در الفبای این درس در جا میزنیم.
این ها سرمایه ها ومایع آبادی وبقائ ورفع کننده خطر برای ما هستند
راستی مبارکااااااااااااااااااااااااا اااا